Pruskie miasto samorządowe

1806-1808 r. – Legnica pod okupacją francuską.
– 1806 r., 21 listopada – wojska napoleońskie pod wodzą Hieronima Bonaparte bez walki zajmują miasto.
– napoleońscy żołnierze stacjonujący na dziedzińcu zamku zaprószyli ogień; spaliły się stajnie i pomieszczenia dla woźniców.

1808 r. – adaptacja pomieszczeń legnickiego zamku na biura rejencji – wydanie „prawa o porządku miejskim” w Prusach; przywrócenie samorządności miejskiej.

1809 r. – decyzja o przeniesieniu z Głogowa do Legnicy siedziby jednej z niedawno utworzonych rejencji Śląska.

1810 r., 30 października  – edykt sekularyzacyjny; upaństwowiono dobra klasztoru benedyktynek, zespół budowli należących do bernardynów, pałac opatów lubiąskich i budynki zakonu krzyżowców z czerwoną gwiazdą.

1811 r. – przekształcenie Akademii Rycerskiej w gimnazjum.

1812 r. – zburzenie kościoła franciszkańskiego; klasztor służył jako przytułek i szpital.

1812 r. - Legnica liczyła 9399 mieszkańców.

1813 r., 27 maja – ponownie pojawia się w Legnicy Napoleon ze swoimi wojskami, on sam spędza tu jedną noc.

1812 r. – zaczyna funkcjonować filia berlińskiej loży masońskiej "Pitagoras" (w jej siedzibie wzniesionej w 1890 r. mieści się obecnie Legnicka Biblioteka Publiczna).
– działa dziesięć szkół elementarnych (protestanckich i katolickich) oraz Akademia Rycerska i Gimnazjum Miejskie.
– po wydaniu edyktu emancypacyjnego do Legnicy napływają kolejne rodziny żydowskie.

1813 r., 26 sierpnia – bitwa nad Kaczawą, rozstrzygająca o wycofaniu wojsk francuskich, pokonanych przez sojuszniczą armię prusko-rosyjską, dowodzoną przez marszałka G. Blüchera.

1816-1902 r. – Benjamin Bilse – popularny muzyk, kompozytor i dyrygent, kapelmistrz legnickiej orkiestry miejskiej w latach 1845-1865, pod którego kierownictwem orkiestra odnosiła wielkie sukcesy, miał ogromny wpływ na życie muzyczne Legnicy.

1818 r. – drukarz Ernst Doench zaczyna wydawać ukazujący się dwa razy w tygodniu „Allgemeiner Niederschlesischer Anziger”, po roku przekształcony w „Correspondent von und fur Schlesien”.

1822 r. – poświęcenie cmentarza komunalnego na przedmieściu wrocławskim.

– 11 marca od uderzenia pioruna spalił się kościół Najświętszej Marii Panny  (odbudowano go w latach 1824-1828).

1829 r. – pod wodą znalazło się całe miasto.

1835 r. – płonie legnicki zamek i jego barokowe wyposażenie.
– sierpień – z okazji wielkich manewrów pod Legnicą odbywa się zjazd monarchów, uczestników koalicji antynapoleońskiej.

 1836 r. – zaczyna wychodzić „Liegnitzer Stadtblatt” (później „Liegnitzer Tageblatt”); w 1866 jego wydawcą został H. Krumbhaar i przekształcił czasopismo w dziennik, który wychodził aż do 1945 r..
– płonie jedna strona ul. Wrocławskiej i domy na jej zapleczu (obecnie okolice ul. Kamiennej).
– otwarto Królewską Prowincjonalną Szkołę Przemysłową, która przygotowywała uczniów do pracy w rzemiośle.
– założenie cmentarza żydowskiego na terenach wykupionych i podarowanych gminie przez Raphaela Prausnitzera.

1838 r. – neogotycka przebudowa zamku (proj. Helle, korygowany przez K. F. Schinkla).

1841 r. – zorganizowano pierwszą legnicką wystawę ogrodniczą.

1841-1842 r. – budowa teatru miejskiego wg projektu K.F. Langhansa Młodszego.

1843 r. – inauguracja działalności nowo wybudowanego Teatru Miejskiego.

1844 r. – kolejowe połączenie Legnicy z Wrocławiem.
– budowa Dworca Kolei Dolnośląskiej (pierwszy legnicki dworzec, pełnił swe funkcje do ok. 1880 r.).
– 4 października na legnicki dworzec wjechał pierwszy pociąg.

1844-1850 r. – częściowa regulacja Kaczawy.

1846 r. – bankier Rafael Prausnitzer zakupił plac pod budowę synagogi (przy ul. Piekarskiej).
– 1847 r., 16 czerwca odbyła się uroczystość otwarcia nowo wybudowanej synagogi.
– budowa kościoła ewangelicko-luterańskiego przy ul. Zofii Kossak.

1848 r. – budowa nowego Domu Strzeleckiego (przebudowano go w 1929 r.).

1849 r. – Eduard Seiler założył fabrykę fortepianów.

1853-1855 r. – budowa gmachu dla miejskich szkół powszechnych, przy pl. Słowiańskim wg projektu inspektora bud. Kirchnera (obecnie Zespół Szkół Ekonomicznych).

1856 r. – uruchomiono linię kolejową do Jawora i dalej – Strzegomia i Jaworzyny.

1857 r. – budowa gazowni; wprowadzenie gazowego oświetlenia ulic (200 latarń).

1860 r. – przybycie do miasta pułku grenadierów królewskich, których tytularnym dowódcą był następca tronu, późniejszy cesarz Wilhelm I..
– przystąpiono do systematycznej rozbiórki średniowiecznych murów miejskich.

1863 r. – wytyczenie ulicy Gartenstrasse (obecnie Witelona).
– otwarto połączenie kolejowe z Lubinem.

1865-1867 r. – budowa neorenesansowego gimnazjum miejskiego wg proj. radcy bud. Kirchnera – obecnie Zespół Szkół Elektryczno-Mechanicznych.

1869 r. – zabudowa pl. Słowiańskiego (Friedrichplatz) od str. zach. (od ul. Złotoryjskiej).
– 15 sierpnia – odsłonięcie na pl. Słowiańskim pomnika Fryderyka Wielkiego (kopia pomnika zaprojektowanego dla Szczecina przez G. Schadowa).
– 21 listopada – poświęcenie kaplicy przedpogrzebowej na cmentarzu komunalnym wybudowanej przez J.R. Mende wg zmodyfikowanych proj. inspektora Wolffa.

1871 r. – Legnica liczyła 23.135 mieszkańców.

1872 r. – rozszerzenie administracyjnych granic miasta i przyłączenie przedmieści.
– odsłonięcie pomnika śpiącego lwa, dla upamiętnienia legniczan poległych w wojnach: z Danią (1864), Austrią (1866) i Francją (1870).

1873 r. – dokonano podziału miasta na 22 dzielnice (Tarninów, Kartuzy itd.).
– włączono do miasta tereny Przedmieścia Głogowskiego.
– oddanie gmachu sądu przy ul. Złotoryjskiej.

1874 r. – w Legnicy zorganizowano pierwszą wystawę przemysłową.
– otwarto kolejowe połączenie ze Złotoryją.
– powstał budynek banku Rzeszy, obecnie znajduję się tam Biuro Paszportowe Delegatury Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu. (przy ul. Skarbka).

1874-1882 r. – budowa koszar grenadierów (obecna siedziba PWSZ).

1875 r., 2 lipca – otwarcie „sanatorium” Wilhelmsbad, zakładu kąpielowo-leczniczego przy obecnej ul. Mickiewicza.
– otwarto kolejowe połączenie z Żaganiem.

1878 r. – zbudowano zakład produkcji wody przy obecnej ul. Stromej.

1878-1880 r. – budowa sieci kanalizacyjnej w śródmieściu.

1879 r. – wytyczono i zabudowano ulice: Łukasińskiego, Chłapowskiego i Roosevelta.

1880 r. – oddano do użytku nowy dworzec kolejowy na miejscu obecnej hali peronowej.
– otwarto Szkołę Podstawową Św. Jadwigi (obecnie SP nr 4) przy ul. Piastowskiej.

1880-1920 r. – w Legnicy wychodziły trzy gazety codzienne.

1881 r. – zmodernizowano istniejący od średniowiecza (od 1609 r. kamienny) most wrocławski.

1883 r. – oddano schronisko dla samotnych dziewcząt i wdów przy obecnej ul. Poselskiej.
– Pierwsza Śląska Wystawa Budowli i Wyposażenia Ogrodowego.

1884-1886 r. – budowa neogotyckiego pasażu handlowego przy pl. Katedralnym.
– budowa banku przy obecnej ul. Wjazdowej.

1885-1886 r. – zabudowa obecnych ulic Rzemieślniczej i Drukarskiej.

1887 r. – w mieście działało siedem wytwórni fortepianów.


1890-1892 r. – budowa gmachu poczty przy ul. Piastowskiej.

1890 r.  – rozpoczęto instalowanie wodomierzy u indywidualnych odbiorców wody.
– Pierwsza Zimowa Wystawa Ogrodnicza.

1894 r.  – epidemia tyfusu.

1895-1912 r. – zabudowa obecnego Skweru Orląt Lwowskich.

1897-1898 r. – powstanie pierwszej w mieście elektrowni (w pobliżu cmentarza żydowskiego).

1898 r. – budowa i otwarcie palmiarni ufundowanej przez F. Beera.

1898 r.  – uruchomiono cztery linie elektrycznego tramwaju.
– otwarcie Dworca Legnicy Północnej.
1900 r.  – Legnica liczy 54882 mieszkańców.

1901 r.  – wytyczono plac u zbiegu obecnych ul. Czarnieckiego i Daszyńskiego  – zabudowa terenu wokół placu.

1901-1913 r. – budowa nowej dzielnicy mieszkaniowej – Tarninowa.

1902-1905 r. – Nowy Ratusz –wzniesiony wg proj. radcy Oehlemana.

1903-1904 r. – drewniany most kartuski (który powstał XVI w. na drodze dojazdowej do folwarku) zastąpiono nowym, kamienno-betonowym.

1903 r. – przebudowa zamku wg proj. Pfeiffera.

1905 r. – budowa katolickiego Kościoła Św. Trójcy zaprojektowanego przez wrocławskiego architekta Alexisa Langera.

1905-1906 r. – nowe witraże w kościele Mariackim, przedstawiające sceny z dziejów kościoła i historii Legnicy.

1906 r. – Towarzystwo Historii i Starożytności rozpoczyna edycję zeszytów naukowych "Mitteilungen des Geschichts- und Altertumsvereines".

1908 r. – budowa ewangelickiego Kościoła-Pomnika Cesarza Fryderyka (obecnie kościół p.w. Św. Jacka) według projektu Oskara Hossfelda, jednego z najwybitniejszych ówczesnych architektów niemieckich.

1909 r. – odkrycie sgraffitowych dekoracji na Domu pod Przepiórczym Koszem – wzniesiono gmach obecnej Kurii Biskupiej i Wyższego Seminarium Duchownego przy ul. Jana Pawła II (dawniej Augusta-Victoria Schule).

1910 r. – miasto zakupiło willę Roehrichta (z 1864 r.) i przeznaczyło na cele muzealne.

1911 r. – utworzenie Muzeum Dolnośląskiego z siedzibą przy ul. Muzealnej.

1913 r. – budowa hali na sterowce wojskowe (których próbne loty oglądali legniczanie podczas manewrów w 1913 r.).

1914 r. – nowy budynek elektrowni.

1914 r. – Legnica liczyła 69.561 mieszkańców.

1914-1918 r. – I wojna światowa.

1915 r. – wprowadzenie kartek na chleb i mąkę – wydzielenie części cmentarza komunalnego z przeznaczeniem na cmentarz wojenny.

1917 r. – powódź, poziom wody w Kaczawie podniósł się o ponad pięć metrów.

1917-1923 r. – w Legnicy obowiązywał obok normalnej waluty również papierowy pieniądz zastępczy.

1918 r. – epidemia grypy (hiszpanka).

1922 r. – przyłączono do miasta tereny na południowym wschodzie (obecne okolice lotniska) – budowa koszar dla oddziałów łączności przy obecnej al. Rzeczypospolitej.

1924-1927 r. – budowa osiedli mieszkaniowych dla rodzin weteranów I wojny światowej (przy obecnych ulicach Kasprowicza i Kwiatkowskiego).

1925-1926 r. – wybudowano osiedle przy obecnych ulicach Marynarskiej i Artyleryjskiej.

1925-1926 r. – budowa krematorium na cmentarzu komunalnym.

1926 r. – w Legnicy funkcjonowało osiem fabryk instrumentów muzycznych, w tym najbardziej znana, produkująca pianina marki "Ed. Seiler" (w przewodniku mam przy tym datę 1919 i jeszcze 19 firm zajmujących się przetwórstwem warzyw).

1926-1927 r. – wybudowano osiedle przy obecnych ulicach Asnyka, Pancernej, Saperskiej, Artyleryjskiej i Złotoryjskiej.

1927 r. – otwarcie nowego dworca kolejowego (użytkowanego do dzisiaj).

1927 r., 25 czerwca – otwarcie GUGALI – Ogólnoniemieckiej Wystawy Ogrodnictwa i Przemysłu Śląskiego.

1927-1929 r. – nadbudowanie wieży Starego Ratusza i zwieńczenie jej neobarokowym hełmem.

1928 r. – po Legnicy jeździ 538 zarejestrowanych w mieście aut osobowych i 506 motocykli.

1929-1933 r. – lata Wielkiego Kryzysu - zatrudnienie w miejscowych fabrykach pianin zmniejszyło się o prawie 85%, w przemyśle maszynowym o ponad 70 % , w przemyśle drzewnym - o prawie 50%.