Od miasta lokacyjnego do końca czasów piastowskich
1258 r. – Witelon zakłada w Legnicy (prawdopodobnie pierwszą w Polsce) szkołę parafialną przy kościele św. Piotra, która kształci na poziomie trivium i podejmuje nieudaną próbę podniesienia rangi szkoły do poziomu quadrivum; Witelon pochodził ze Śląska, po powrocie ze studiów w Paryżu przebywał w Legnicy w latach 1258-1262 r., następnie podjął dalsze studia w Padwie; traktat "Perspectivorum libri decem" jego autorstwa aż do XVII w. pozostawał podstawową wykładnią zasad optyki.
1264 r. – Legnica uzyskuje prawa miejskie (w archiwach zachowały się aż trzy dokumenty związane z nadawaniem praw miejskich: z 1252 r., 1264 i 1280).
ok. 1278 r. – książę Bolesław funduje klasztor dominikanów.
1294 r. – franciszkanie mniejsi (minoryci) obejmują klasztor i rozpoczynają budowę kościoła (w miejscu obecnego kościoła pw. św. Jana); budowę kościoła zakończono w 1298 r.
XIII/XIV w. – wokół miasta wzniesiono mury;
XIV w. – rozkwit handlu i rzemiosła, m. in. dzięki położeniu miasta przy głównej drodze łączącej Niemcy z Polską i dalej z Rusią;
– na pieczęci miejskiej (1339) widnieje herb - postać św. Piotra, patrona głównego kościoła parafialnego; używano też pieczęci z wizerunkiem dwóch siedzących postaci: św. Piotra z kluczem i św. Pawła z mieczem; sto lat później uproszczono ten wizerunek poprzestając wyłącznie na dwóch skrzyżowanych kluczach; herb w tej postaci pozostawał w użyciu aż do czasów pruskich;
1300 r. – w dokumentach jest wzmiankowane istnienie rady miejskiej, która przejęła uprawnienia wójta;
1313 r. – wspomina się o istnieniu „miasta żydowskiego” nad Czarną Wodą
1314 r. – Legnica otrzymała od Bolesława III prawo przymusu drogowego (w granicach księstwa legnickiego) na drodze wiodącej z Polski do Miśni, Saksonii i Turyngii.
1318 r. – Legnica uzyskała prawo wagi.
1318 r., 23 marca – Bolesław III wydaje zezwolenie na budowę ratusza.
1327-1380 – budowa nowego, większego kościoła Św. Piotra (na miejscu wcześniejszej świątyni).
1329 r. – Bolesław III, książę legnicko-brzeski uznał zwierzchnictwo Korony Czeskiej.
1330 r. – Legnica liczy około 10 tys. mieszkańców.
1337 r. – zbudowano pierwszy drewniany „wodociąg”.
1338 r. – wielki pożar, w którym niemal doszczętnie spłonęło miasto.
1340 r. – legnicka rada miejska wydaje przepisy regulujące warzenie i sprzedaż piwa
– wprowadzono pierwsze na Śląsku przepisy przeciwpożarowe.
1341 r. – rozbudowa kościoła i klasztoru franciszkańskiego.
1342 r. – miasto otrzymuje monopol na handel solą w swoim okręgu.
ok. 1345 r. – powiększenie terenów miasta w kierunku płn. i rozbudowa murów miejskich.
ok. 1278 r. – książę Bolesław funduje klasztor dominikanów.
1294 r. – franciszkanie mniejsi (minoryci) obejmują klasztor i rozpoczynają budowę kościoła (w miejscu obecnego kościoła pw. św. Jana); budowę kościoła zakończono w 1298 r.
XIII/XIV w. – wokół miasta wzniesiono mury;
XIV w. – rozkwit handlu i rzemiosła, m. in. dzięki położeniu miasta przy głównej drodze łączącej Niemcy z Polską i dalej z Rusią;
– na pieczęci miejskiej (1339) widnieje herb - postać św. Piotra, patrona głównego kościoła parafialnego; używano też pieczęci z wizerunkiem dwóch siedzących postaci: św. Piotra z kluczem i św. Pawła z mieczem; sto lat później uproszczono ten wizerunek poprzestając wyłącznie na dwóch skrzyżowanych kluczach; herb w tej postaci pozostawał w użyciu aż do czasów pruskich;
1300 r. – w dokumentach jest wzmiankowane istnienie rady miejskiej, która przejęła uprawnienia wójta;
1313 r. – wspomina się o istnieniu „miasta żydowskiego” nad Czarną Wodą
1314 r. – Legnica otrzymała od Bolesława III prawo przymusu drogowego (w granicach księstwa legnickiego) na drodze wiodącej z Polski do Miśni, Saksonii i Turyngii.
1318 r. – Legnica uzyskała prawo wagi.
1318 r., 23 marca – Bolesław III wydaje zezwolenie na budowę ratusza.
1327-1380 – budowa nowego, większego kościoła Św. Piotra (na miejscu wcześniejszej świątyni).
1329 r. – Bolesław III, książę legnicko-brzeski uznał zwierzchnictwo Korony Czeskiej.
1330 r. – Legnica liczy około 10 tys. mieszkańców.
1337 r. – zbudowano pierwszy drewniany „wodociąg”.
1338 r. – wielki pożar, w którym niemal doszczętnie spłonęło miasto.
1340 r. – legnicka rada miejska wydaje przepisy regulujące warzenie i sprzedaż piwa
– wprowadzono pierwsze na Śląsku przepisy przeciwpożarowe.
1341 r. – rozbudowa kościoła i klasztoru franciszkańskiego.
1342 r. – miasto otrzymuje monopol na handel solą w swoim okręgu.
ok. 1345 r. – powiększenie terenów miasta w kierunku płn. i rozbudowa murów miejskich.
1345 r. – w książęcej mennicy wybito pierwsze złote monety – legnickie floreny.
1346 r. – miasto przejmuje książęcą mennicę.
1353 r. – Wacław I nadaje Legnicy prawo swobodnego wyboru rady miejskiej.
1368 r. – Legnica zaopatrywana jest w wodę przez drewniany wodociąg korytkowy.
1362-1386 – budowa nowego kościoła NMP (na miejscu wcześniejszej świątyni).
1374 r. – powstał cech garncarzy, jeden z najstarszych na Śląsku.
1411 r. – ogień wybuchł w warzelni piwa i strawił prawie całe miasto.
1419 r. – zjazd książąt śląskich w celu ustalenia zasad zwalczania rycerzy-rozbójników.
1420 r. – w Legnicy powstał pierwszy na Śląsku młyn papierniczy.
1423 r. – za Kaczawą wzniesiono klasztor kartuzów (rozebrany w 1548 r.).
1428-1430 – rozbudowa fortyfikacji miejskich z rozkazu księcia Ludwika II; zniszczenie kolegiaty Grobu Świętego.
1430 r. – husyci spalili część przedmieścia.
ok. 1430 r. – zbudowano wodociąg doprowadzający wodę do fontann w rynku (w razie potrzeby, służyła do gaszenia pożarów)
– w mieście działało 30 browarów.
1453 r. – Legnica otrzymała z rąk króla Czech Władysława Pogrobowca przywilej herbowy. W godle miasta pojawił się czeski lew trzymający skrzyżowane klucze. Nowy herb nie zyskał aprobaty legniczan. Został odrzucony, jako sugerujący podporządkowanie Koronie Czeskiej. Zaczęto go używać (i do dziś jest oficjalnym herbem Legnicy) dopiero w XVIII wieku, kiedy już zapomniano o wcześniejszych konotacjach.
– wygnanie Żydów z Legnicy
– Legnica otrzymuje od czeskiego króla przywilej wyłącznego wyszynku piwa na terenie całego księstwa (potwierdził go w 1507 r. Fryderyk II).
1447 r., 22 lutego – burmistrzem Legnicy został Ambroży Bitschen, dotychczasowy pisarz miejski, zwolennik „uwolnienia miasta spod zwierzchności lennej książąt legnickich”.
1449 r. – bunt mieszczan legnickich pod przywództwem Ambrożego Bitschena.
1464 r. – w Legnicy urodził się Jerzy Liban, prawdziwe nazwisko – Weihrauch, czyli po polsku - Kadzidło, a w tłumaczeniu na grekę – Libanus; studiował w Krakowie, gdzie później był kantorem i nauczycielem greki, a w końcu rektorem w szkole przy kościele Mariackim; zmarł w 1546 roku.
1466 r. – w kościele św. Piotra pojawia się ołtarz autorstwa Michała Obilmana, wrocławskiego malarza i snycerza. Po otwarciu skrzydeł wypełniał całą szerokość prezbiterium (ok. 7,5 m), rozebrany w 1756 roku.
1475 r. – książę Fryderyk I funduje klasztor franciszkanów obserwantów na Przedmieściu Głogowskim.
1496 r. – ukończenie budowy „nowej” kolegiaty Grobu Świętego.
1504-1547 – okres rządów księcia Fryderyka II, który osobiście uczestniczył w akcie hołdu pruskiego (1526), przebudował legnicki zamek w duchu renesansu i zapoczątkował proces przekształcania Legnicy w twierdzę.
1505 r. – Fryderyk II podejmował na legnickim zamku księcia Zygmunta Jagiellończyka, późniejszego króla Polski Zygmunta I Starego.
1519-1529 – na książęcym dworze przebywa Kaspr Schwenckfeld, znany reformator religijny.
1522 r. – pierwsze luterańskie nabożeństwo w Legnicy; uczestniczył w nim książę Fryderyk II.
1523 r. – książę Fryderyk II zdeklarował się jako ewangelik.
1524 r. – wygnanie franciszkanów obserwantów (bernardynów) z Legnicy; zabudowania klasztorne częściowo zniszczono a częściowo przekazano do użytku świeckiego.
1526 r., 29 września – powołanie uniwersytetu luterańskiego z wydziałami: Teologii, Prawa i Filozofii; uniwersytet został rozwiązany (1529) zanim w pełni rozwinął swoją działalność.
1528 r. – pierwsza w mieście drukarnia, założona przez przybyłego z Zurychu Simprechta Sorga.
1534 r. – Fryderyk II wprowadza nowy porządek kościelny we wszystkich podległych mu księstwach.
1541 r. – likwidacja klasztoru franciszkanów mniejszych; kościół św. Jana staje się kościołem dworskim.
2. poł. XVI w. – w Legnicy rozpoczął się proces systematycznej wymiany budownictwa drewnianego na murowane.
1591 r. – Mikołaj Schneider Sartorius uruchamia oficynę wydawniczą przy Targu Węglowym (obecnie ul. Partyzantów).
1609 r. - 19 września Legnica płonęła przez 6 godz., spaliło się 370 budynków, czyli ponad połowa śródmiejskiej zabudowy.
1618-1621 – początkowe działania zbrojne związane z wojną 30-letnią.
1621 r. – "Akord drezdeński", książęta śląscy uzyskują od cesarza potwierdzenie gwarancji wyznaniowych.
1633 r. – podczas epidemii dżumy zmarło (wg szacunków historyków) od 1300 do 2600 legniczan
– ogień wybuchł w środku miasta i spowodował straty szacowane na 200 tys. talarów.
1633 r. – w mieście funkcjonuje skrzynka pocztowa umieszczona na baszcie Chojnowskiej, wg magdeburskiej gazety "Der Morgen" z 1984 r. była to pierwsza udokumentowana skrzynka pocztowa na świecie.
1634 r. – wycofujące się wojska cesarskie doszczętnie spaliły i zniszczyły przedmieścia Legnicy.
1636 r. – urodził się Georg Thebesius (zm. 1688), prawnik i uczony; po studiach powrócił do Legnicy, pełnił urząd pisarza miejskiego; autor kroniki „Liegnitzische Jahr-Bücher” wyd. w 1773 r..
1646 r., 28 kwietnia – założenie przez Jerzego Rudolfa (1612-1653) Fundacji Świętojańskiej, do której zadań należała opieka nad kościołami i szkołami oraz "Rudolfiną", dawną biblioteką książęcą oddaną na użytek szkoły parafialnej przy Kościele św. Jana.
1672 r. – miasto ponownie ogarnął wielki pożar.
1674 r. – w Legnicy wprowadzono nowy ordynek ogniowy.
1675 r. – śmierć ks. Jerzego Wilhelma ostatniego męskiego potomka rodu Piastów.
1676 r., 9 lutego – uroczysty pochówek Jerzego Wilhelma w kościele św. Jana.
1634 r. – wycofujące się wojska cesarskie doszczętnie spaliły i zniszczyły przedmieścia Legnicy.
1636 r. – urodził się Georg Thebesius (zm. 1688), prawnik i uczony; po studiach powrócił do Legnicy, pełnił urząd pisarza miejskiego; autor kroniki „Liegnitzische Jahr-Bücher” wyd. w 1773 r..
1646 r., 28 kwietnia – założenie przez Jerzego Rudolfa (1612-1653) Fundacji Świętojańskiej, do której zadań należała opieka nad kościołami i szkołami oraz "Rudolfiną", dawną biblioteką książęcą oddaną na użytek szkoły parafialnej przy Kościele św. Jana.
1672 r. – miasto ponownie ogarnął wielki pożar.
1674 r. – w Legnicy wprowadzono nowy ordynek ogniowy.
1675 r. – śmierć ks. Jerzego Wilhelma ostatniego męskiego potomka rodu Piastów.
1676 r., 9 lutego – uroczysty pochówek Jerzego Wilhelma w kościele św. Jana.
