Nowe Drzewa
Prowadząc restytucję zabytkowego założenia parkowego wysadzono ok. 1 500 szt. nowych, głównie 15-20-letnich drzew. Sadzono drzewa szkółkowane, o dużych rozmiarach, dobrze wyprowadzone, z kształtną koroną i proporcjonalną do wielkości bryłą korzeniową. Obwody pni na wysokości 100 cm w przeważającej ilości drzew wynosiły od 20+, 25+, 30+ cm , wysokość pnia ponad 2,2 m a wysokość drzew od 4,0 do 6,0 m. Bryły korzeniowe zabezpieczone były jutą i siatką nieocynkowaną. Stosowano pełną zaprawę dołów i perforowane rury do napowietrzania i nawadniania systemu korzeniowego. Każde posadzone drzewo było zabezpieczone palikami. Przy odtwarzaniu alej, stosowano zasadę pierwotnych odległości sadzenia drzew, lipy sadzono w odległości 5,5 m – 6,0 m od siebie, a dęby czerwone co 12 m. Posadzone drzewa otoczono szczególną opieką.
W pierwszej kolejności odtworzone zostały aleje, które stanowią dominantę kompozycji parkowej i wprowadzają określony, stworzony przez projektanta ład przestrzenny. Rozwiązania alejowe i wplecione w nie swobodne zadrzewienia były wizytówką projektanta parku, planisty Eduarda Petzolda, który alejom i ich wymowie w kompozycji przywiązywał szczególne znaczenie. Udało nam się wykonać rekonstrukcję wszystkich petzoldowskich szpalerów i alei: lipowych, kasztanowych, grabowych, klonowych, leszczynowych oraz kasztanowcowego bosketu przy dawnym Domu Strzeleckim. Odtwarzając obsadzenia parkowych promenad udało nam się „odkryć” kanon związany z zasadą zamykania tworzonej alei ozdobnikiem. W przypadku Alei Orła Białego jest to rozłożysty dąb zlokalizowany tuż nad kamieniem poświęconym pamięci Johanna Gottfrieda Baumgarta. Dwuszpalerową aleję lip drobnolistnych w ul. Powstańców Śląskich z perspektywy w rejonie ul. Korfantego, zamyka platan klonolistny (pomnik przyrody) zlokalizowany na posesji II Liceum Ogólnokształcącego, dwuszpalerową aleję klonów w Alei Oswobodzenia wieńczy lipa drobnolistna rosnąca za skrzyżowaniem przy ul. Jordana, aleję dwuszpalerową z lip krymskich zamyka lipa drobnolistna zlokalizowana tuż przy ciągu pieszym prowadzącym do ul. Korfantego, jednorzędową aleję kasztanowców białych zamyka kasztanowiec czerwony. Takich przykładów można podać wiele. Aleje uległy większemu lub całkowitemu zniszczeniu ale wszystkie „ozdobniki” przetrwały.
Prowadząc rekonstrukcję zieleni wysokiej uzupełniono również drzewostan szkieletowy i wypełniający strukturę parku. Posadzone zostały drzewa przynależne do gatunków krajowych. W okresie wiosennym 2011 r. przeprowadzono dosadzenia pozostałych drzew, w tym gatunków introdukowanych, takich jak: dęby czerwone (Quercus rubra L.), dęby białe (Quercus alba), dęby kaukaskie (Quercus macranthera), wielkoowocowe (Quercus macrocarpa Michx.), dęby węgierskie (Quercus fraineto Ten.), glediczje (Gleditsia triacanthos L.), ewodie (Tetradium danieli) czy dawidie (Davidia involucrata Baill.), zwane też drzewem chusteczkowym. Gatunki te, jak i kolorowe odmiany gatunków rodzimych, były prawdziwą ozdobą dziewiętnastowiecznych parków krajobrazowych, a do takich właśnie należy Park Miejski w Legnicy.
Bardzo ważnym przekazem w doborze gatunków do odtwarzanych obsadzeń była inwentaryzacja szczegółowa parku wykonana w 1992 roku przez mgr inż. Henryka Ciesielskiego. Wskazywała ona skład gatunkowy i rozmieszczenie, a także w dużej mierze wielkość drzew, z których większość ubyła nie tylko na skutek ostatniej nawałnicy. Na podstawie inwentaryzacji ustalono skład gatunkowy utraconego drzewostanu i przystąpiono do obsadzeń.
W ramach restytucji zieleni wysokiej w parku zostały m.in. wysadzone następujące drzewa:
- modrzew europejski (Larix decidua),
- choina kanadyjska (Tsuga canadensis),
- modrzew japoński (Larix kaempferi),
- sosna czarna (Pinus nigra),
- sosna wejmutka (Pinus strobus),
- świerk serbski (Picea omorica),
- ambrowiec amerykański (Liquidambar styraciflua),
- brzoza brodawkowata (Betula pendula),
- brzoza Maksymowicza (Betula maximowiczii),
- buk pospolity (Fagus silvatica),
- buk pospolity odm. purpurowa (Fagus silvatica Atropunicea),
- buk pospolity (Pendula Fagus silvatica Pendula),
- buk pospolity (Laciniata Fagus silvatica Laciniata),
- dąb błotny (Quercus palustris),
- dąb węgierski (Quercus frainetto),
- dąb szypułkowy (Quercus robur),
- dąb szypułkowy odm. stożkowata (Quercus robur Fastigiata),
- dąb czerwony (Quercus rubra),
- ewodia Daniela (Tetradium daniellii),
- grab pospolity (Carpinus betulus),
- grójecznik japoński (Cercidiphyllum japonicum),
- kasztan jadalny (Castanea sativa),
- kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum),
- kasztanowiec czerwony (Aesculus x carnea),
- klon japoński (Dissectum Atropurpureum Acer japonicum Dissectum Atropurpureum),
- klon jawor (Acer pseudoplatanus),
- klon jawor (Leopoldii Acer pseudoplatanus Leopoldii),
- klon jawor (Vorlei Acer pseudoplatanus Vorlei),
- klon pospolity (Acer platanoides),
- klon pospolity (Crimson King Acer platanoides Crimson King),
- klon czerwony (Acer rubrum),
- klon pensylwański (Acer pensylvaticum),
- leszczyna turecka (Corylus colurna),
- lipa amerykańska (Tilia americana),
- lipa węgierska (Tilia tomentosa),
- lipa drobnolistna (Tilia cordata),
- lipa krymska (Tilia x euchlora),
- lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos),
- miłorząb japoński (Gingko biloba),
- platan klonolistny (Platanus acerifolia),
- tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera),
- buk pospolity (Fagus silvatica),
- buk pospolity (Laciniata Fagus silvatica Laciniata),
- buk pospolity (Pendula Fagus silvatica Pendula),
- dawidia chińska (Davidia involucrata),
- dąb biały Elongata (Quercus alba),
- dąb burgundzki (Quercus cerris),
- dąb kaukaski (Quercus macranthera),
- dąb szypułkowy (Quercus robur),
- dąb wielkoowocowy (Quercus macrocarpa),
- grab pospolity (Carpinus betulus),
- grab pospolity (Quercifolia Carpinus betulus Quercifolia),
- jesion wyniosły (Fraxinus excelsior),
- magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata),
- orzesznik gorzki (Carya cordiformis),
- robinia akacjowa (Robinia pseudoacaccia),
- wiąz górski (Camperdownii Ulmus glabra Camperdownii),
- kłęk kanadyjski (Gymnokladus dioicus),
- orzech czarny (Juglans nigra).
(Oprac. Henryka Zdziech)
